معرفی فیلم ارتفاع پست

فیلم «ارتفاع پست» به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا، اثری جسورانه و تاثیرگذار در سینمای ایران است که داستانی پرکشش از استیصال و اعتراض را روایت می کند. این فیلم که در سال ۱۳۸۰ تولید شد، با بازی حمید فرخ نژاد و لیلا حاتمی، به سرعت توانست جایگاهی ویژه در میان مخاطبان و منتقدان بیابد و به عنوان یکی از مهم ترین آثار اجتماعی دهه هشتاد خورشیدی شناخته شود.

سینمای ایران همواره محلی برای بازتاب دغدغه های اجتماعی و سیاسی جامعه بوده است. در این میان، برخی آثار نه تنها آینه ای تمام نما از وضعیت موجود می شوند، بلکه با جسارت و درایت، راهی برای بیان اعتراضات و خواسته های پنهان مردم می گشایند. فیلم سینمایی «ارتفاع پست»، ساخته ابراهیم حاتمی کیا، بی شک یکی از همین آثار است که با گذشت سال ها، همچنان تازگی و قدرت نفوذ خود را حفظ کرده است. این فیلم، پروازی اعتراضی بر فراز آسمان سینمای ایران، مخاطب را به عمق یک بحران انسانی می برد و او را با درونی ترین آرزوها و ترس های شخصیت هایش همراه می کند.

پرده برداری از داستان: خلاصه کامل و جذاب فیلم ارتفاع پست

داستان فیلم «ارتفاع پست» با معرفی قاسم (با نقش آفرینی حمید فرخ نژاد)، مردی جنوبی و جنگ زده، آغاز می شود که در تنگناهای معیشتی و ناامیدی از آینده، راهی جز یک تصمیم رادیکال و خطرناک برای خود و خانواده اش نمی یابد. او به همراه همسر باردارش، نرگس (با بازی درخشان لیلا حاتمی)، فرزند معلولش، و سایر اعضای خانواده، سوار بر هواپیمایی می شوند که مقصدش بندرعباس است، اما قاسم در سر نقشه ای دیگر دارد: ربودن هواپیما و تغییر مسیر آن به سمت دبی، به امید یافتن یک زندگی بهتر و رهایی از فقری که آن ها را احاطه کرده است.

هواپیما به پرواز درمی آید و در اوج آسمان، قاسم نقاب از تصمیم خود برمی دارد. او که قرار بود با یک اسلحه وارد هواپیما شود اما نرگس در لحظه آخر آن را مخفی کرده، مجبور می شود با یورش به گارد پرواز، اسلحه یکی از آن ها را به دست آورد. این لحظه، نقطه اوج تنش و دلهره در فیلم است. وحشت بر چهره مسافران سایه می افکند و فضای محدود هواپیپیما به عرصه نبردی روانی و فیزیکی بدل می شود. در میان این درگیری ها، نرگس، همسر قاسم، که از تصمیم او باخبر است و قلباً با آن مخالف نیست، نقش محوری پیدا می کند. او با درایت و شجاعت خود، گاه نقشی تسکین دهنده و گاه نقشی تحریک کننده ایفا می کند و بارها سرنوشت این پرواز پرخطر را رقم می زند.

هر لحظه از فیلم، تماشاگر را درگیر پرسش هایی عمیق می کند؛ آیا قاسم و خانواده اش موفق می شوند؟ آیا این عمل جنون آمیز، توجیهی دارد؟ درگیری ها و کشمکش ها بین قاسم، گارد پرواز و حتی برخی از مسافران بالا می گیرد. همزمان با این بحران، نرگس در آستانه زایمان قرار می گیرد و این اتفاق، لایه دیگری از درام و اضطراب را به داستان می افزاید. سرانجام، با تولد فرزند قاسم در میان آسمان و تلاطم هواپیما، ماجرا به اوج می رسد و هواپیما در یک فرود اضطراری و غیرمنتظره در مکانی نامعلوم، به زمین می نشیند. این پایان بندی مبهم و نمادین، تماشاگر را با سوالی بزرگ تنها می گذارد: آیا این فرود، آغاز یک رهایی است یا پایانی بر تمام آرزوها؟ فیلم «ارتفاع پست» نه تنها یک داستان هیجان انگیز، بلکه روایتی تلخ و ملموس از استیصال انسان هایی است که در پی کوچک ترین کورسوی امید، دست به کارهایی می زنند که شاید هرگز به آن ها فکر نمی کردند.

پشت صحنه یک اثر ماندگار: عوامل سازنده فیلم ارتفاع پست

تولید اثری با چنین عمق و پیام، نیازمند تیمی قدرتمند و جسور در پشت صحنه است. «ارتفاع پست» نتیجه همکاری هنرمندانی است که هر یک در جایگاه خود، اثری ماندگار را رقم زدند. از کارگردانی هوشمندانه ابراهیم حاتمی کیا گرفته تا فیلمنامه ای که حاصل همکاری او با اصغر فرهادی است، همه و همه دست به دست هم دادند تا این فیلم به یکی از نقاط عطف سینمای ایران تبدیل شود.

کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا: از دفاع مقدس تا اعتراض اجتماعی

ابراهیم حاتمی کیا، نامی آشنا در سینمای ایران، که عمده شهرت خود را مدیون ساخت فیلم هایی با مضمون دفاع مقدس است، با «ارتفاع پست» گامی جسورانه در مسیر جدیدی برداشت. این فیلم، جایگاهی ویژه در کارنامه هنری او دارد، زیرا نشان دهنده تغییر رویکرد حاتمی کیا از تمرکز صرف بر جنگ به پرداختن به مسائل عمیق اجتماعی و اعتراضی است. او در «ارتفاع پست»، نه تنها از تجربه خود در ساخت فضاهای پرتنش و پر از دلهره بهره گرفت، بلکه با هوشمندی تمام، توانست مسائل حساس و پیچیده جامعه را در قالبی جذاب و پرکشش به تصویر بکشد. شجاعت حاتمی کیا در انتخاب چنین سوژه ای در اوایل دهه ۸۰، خود نشانه ای از نگاه نقادانه او به وضعیت موجود بود. او با این فیلم نشان داد که می تواند فراتر از چهارچوب های رایج حرکت کند و به صدای دغدغه های مردم تبدیل شود.

درخشش یک همکاری بی سابقه: فیلمنامه ابراهیم حاتمی کیا و اصغر فرهادی

یکی از مهم ترین نقاط قوت فیلم «ارتفاع پست»، فیلمنامه آن است که حاصل همکاری دو نابغه سینمای ایران، ابراهیم حاتمی کیا و اصغر فرهادی است. این همکاری، که در نوع خود بی سابقه و بسیار تاثیرگذار بود، توانست عمق و لایه های جدیدی به داستان ببخشد. اصغر فرهادی، با تجربه و تخصص خود در خلق شخصیت های چندوجهی و دیالوگ های واقع گرایانه، به فیلمنامه «ارتفاع پست» کمک شایانی کرد. این همکاری باعث شد تا جنبه های شعاری احتمالی در فیلم به حداقل برسد و در عوض، فیلم با رویکردی واقع گرایانه تر، به بررسی پیچیدگی های انسانی و اجتماعی بپردازد. دیالوگ ها، تعاملات شخصیت ها و تحولات دراماتیک، همگی به گونه ای طبیعی و باورپذیر شکل گرفتند که تماشاگر را به عمق داستان می کشانند. این همکاری، الگویی موفق از تلفیق دو نگاه متفاوت اما مکمل در سینما را به نمایش گذاشت و نتیجه ای درخشان را رقم زد.

نقش آفرینان پنهان: تهیه کننده و سایر عوامل کلیدی

در کنار کارگردان و فیلمنامه نویسان، نقش منوچهر محمدی به عنوان تهیه کننده فیلم «ارتفاع پست» نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. تهیه کنندگی چنین پروژه ای که از لحاظ لوکیشن و شرایط فیلمبرداری (درون یک هواپیما) چالش های زیادی داشت، نیازمند جسارت و توانایی مدیریت بالا بود. محمدی با حمایت از این پروژه، زمینه ساز خلق اثری شد که نه تنها از نظر هنری بلکه از نظر اجتماعی نیز تاثیرگذار بود. همچنین، نمی توان از نقش برجسته فیلمبردار، حسن پویا، و آهنگساز، محمدرضا علیقلی، غافل شد که هر یک با مهارت و خلاقیت خود، به کیفیت بصری و شنیداری فیلم افزودند. فیلمبرداری در فضای محدود هواپیما، با چالش های خاص خود، به شکلی استادانه انجام شد و موسیقی فیلم نیز به خوبی توانست تنش و احساسات جاری در داستان را منتقل کند و مخاطب را بیش از پیش درگیر کند.

ستارگان در پرواز: معرفی بازیگران اصلی و نقش آفرینی ها

یکی از ارکان اصلی موفقیت هر فیلم، بازی های قوی و باورپذیر بازیگران است. «ارتفاع پست» در این زمینه نیز خوش درخشید و با حضور بازیگرانی توانمند، توانست احساسات و دغدغه های شخصیت ها را به بهترین شکل ممکن به تصویر بکشد. بازی های حمید فرخ نژاد و لیلا حاتمی در این فیلم، نقطه عطفی در کارنامه هنری آن ها به شمار می رود و به نمادی از استیصال و مقاومت در سینمای ایران تبدیل شده است.

حمید فرخ نژاد در قامت قاسم: فریاد استیصال

حمید فرخ نژاد در نقش قاسم، مردی که از سر ناچاری و استیصال دست به هواپیماربایی می زند، یکی از به یادماندنی ترین نقش آفرینی های خود را ارائه داد. او به خوبی توانست خشم درونی، درماندگی و اراده ای سرسختانه را در یک شخصیت واحد تجسم بخشد. نگاه های خیره، لحن پر از اضطراب و حرکات ناگهانی او، همگی بیانگر عمق بحرانی بود که قاسم در آن گرفتار آمده بود. فرخ نژاد با مهارت تمام، قاسم را نه یک تبهکار ساده، بلکه مردی از طبقات محروم جامعه نشان می دهد که در جستجوی راهی برای نجات خانواده اش، به مرزهای اخلاق و قانون پشت می کند. تماشاگر با قاسم همذات پنداری می کند، درد او را حس می کند و تصمیمات او را، هرچند سخت و غیرمنطقی، درک می کند.

لیلا حاتمی در نقش نرگس: قلب تپنده اعتراض

لیلا حاتمی در نقش نرگس، همسر قاسم، با یک نقش آفرینی پیچیده و چندوجهی، قلب تپنده فیلم «ارتفاع پست» است. نرگس، زنی باردار که در میان تصمیمات همسرش، ترس از آینده و عشقی عمیق به خانواده، گرفتار آمده، نمادی از زنان صبور و مقاوم ایرانی است. حاتمی با ظرافت و درایت، تناقضات درونی نرگس را به نمایش می گذارد؛ او هم با قاسم همراهی می کند و هم در لحظاتی سعی در آرام کردن او و شرایط دارد. نقش نرگس، نه تنها از لحاظ دراماتیک، بلکه از لحاظ اجتماعی نیز بسیار حائز اهمیت است، زیرا او در لحظات بحرانی، با شجاعت و فداکاری، تصمیماتی می گیرد که مسیر داستان را تغییر می دهد. بازی آرام، اما عمیق لیلا حاتمی، به این شخصیت بعد انسانی و باورپذیری فوق العاده ای می بخشد.

دیگر چهره های ماندگار در ارتفاع پست

در کنار بازی های درخشان فرخ نژاد و حاتمی، سایر بازیگران مکمل نیز با نقش آفرینی های خود، به غنای فیلم افزودند. هر یک از مسافران هواپیما، نمادی از قشر خاصی از جامعه بودند و واکنش هایشان در مواجهه با بحران، لایه های مختلفی از واقعیت اجتماعی را منعکس می کرد. از مسافران هراسان و معترض گرفته تا گارد پرواز که در تلاش برای کنترل اوضاع بودند، هر کدام به نوبه خود، به خلق فضایی پرتنش و پویا در فیلم کمک کردند. این مجموعه از بازی های قوی و هماهنگ، «ارتفاع پست» را به اثری تبدیل کرده است که تجربه تماشای آن، تا مدت ها در ذهن تماشاگر باقی می ماند.

پروازی بر فراز واقعیت: ریشه های واقعی و بستر اجتماعی فیلم ارتفاع پست

یکی از دلایل اصلی تاثیرگذاری عمیق «ارتفاع پست»، ریشه های واقعی و بستر اجتماعی است که فیلم از آن الهام گرفته است. این فیلم نه تنها یک داستان هیجان انگیز را روایت می کند، بلکه آینه ای از دغدغه ها، سرخوردگی ها و آرزوهای جامعه ایران در اوایل دهه ۸۰ شمسی است. درک این بستر، به تماشاگر کمک می کند تا پیام ها و مضامین فیلم را با عمق بیشتری درک کند.

از ماجرایی واقعی تا پرده نقره ای: الهام بخش ارتفاع پست

داستان فیلم «ارتفاع پست» بر اساس یک رویداد واقعی هواپیماربایی که در ۲۳ آذر ۱۳۷۹ در مسیر اهواز به بندرعباس اتفاق افتاد، ساخته شده است. در آن حادثه، سه نفر از اعضای یک خانواده، با هدف مهاجرت، اقدام به ربودن هواپیمای یاک ۴۰ کردند. هرچند که در نهایت، این اقدام با واکنش به موقع گارد پرواز ناکام ماند و هواپیمارباها پس از سال ها حبس، مورد عفو قرار گرفتند، اما ابراهیم حاتمی کیا و اصغر فرهادی با الهام از این ماجرا، توانستند داستانی دراماتیک و پرمعنا بیافرینند. فیلم با حفظ چارچوب اصلی ماجرا، به شخصیت ها و انگیزه های آن ها عمق بیشتری می بخشد و به جای صرفاً بازگو کردن یک خبر، به تحلیل روانشناختی و اجتماعی این رویداد می پردازد. این پیوند با واقعیت، حس ملموس بودن و باورپذیری فیلم را به شدت افزایش می دهد.

بازتاب آرزوها و ناامیدی ها: جامعه اوایل دهه ۸۰ شمسی

«ارتفاع پست» فراتر از یک داستان فردی، به نمادی از وضعیت اجتماعی اوایل دهه ۸۰ شمسی در ایران تبدیل شد. سال هایی که بسیاری از جوانان و خانواده ها، با سرخوردگی از وضعیت معیشتی، بیکاری و عدم چشم انداز روشن برای آینده، آرزوهای مهاجرت در سر می پروراندند. این فیلم به خوبی نارضایتی های پنهان، خشم فروخورده و استیصال قشرهای مختلف جامعه را به تصویر می کشد. هواپیما در این فیلم، استعاره ای قوی از خود ایران است؛ سرزمینی که با تمام زیبایی هایش، مسافرانش را در تنگنا قرار داده است. مسافران نیز، نماینده اقشار مختلف مردم اند که هر کدام به نوعی با چالش ها و مشکلات دست و پنجه نرم می کنند. فیلم، نقدی صریح بر سوءمدیریت ها، عدم پاسخگویی و شرایطی است که مردم را تا مرز انفجار پیش می برد.

«ارتفاع پست» نه تنها داستانی از یک هواپیماربایی، بلکه فریاد بلندی است از استیصال و ناامیدی مردمی که در جستجوی ذره ای امید، دست به هر کاری می زنند.

مضامین کلیدی: اعتراض، امید و مهاجرت

در دل «فیلم ارتفاع پست»، مضامین عمیق و جهانی نهفته است که با وجود گذشت سال ها، همچنان معتبر و قابل تامل باقی مانده اند. اعتراض، یکی از محوری ترین این مضامین است؛ اعتراضی که از دل ناامیدی و سرخوردگی برمی خیزد و به شکلی رادیکال خود را نشان می دهد. امید و ناامیدی نیز دو روی یک سکه اند که در طول فیلم در نوسان هستند؛ امید به زندگی بهتر، در برابر ناامیدی از شرایط موجود. مهاجرت اجباری و وطن دوستی در عین خشم، دیگر مضامین مهم فیلم هستند. شخصیت ها با وجود همه مشکلات، دل در گرو وطن دارند، اما شرایط آن ها را به سمت تصمیماتی سوق می دهد که از مرزهای معمول خارج است. همچنین، فیلم به زیبایی به نقش بنیان خانواده در چنین بحران هایی می پردازد؛ چگونه خانواده می تواند هم منبع قدرت باشد و هم عامل فشار. «ارتفاع پست»، با پرداختن به این مضامین، اثری فراتر از زمان خود است که هر بار با تماشای آن، ابعاد جدیدی از جامعه و انسان آشکار می شود.

تحلیل عمق و پیام: چرا ارتفاع پست همچنان حرف برای گفتن دارد؟

فیلم «ارتفاع پست» تنها یک روایت خطی از یک حادثه نیست، بلکه اثری عمیق و لایه لایه است که از ابعاد مختلف قابل تحلیل و بررسی است. دلیل ماندگاری و اهمیت این فیلم، نه تنها در داستان پرکشش آن، بلکه در پیام های نهفته، نمادگرایی های هوشمندانه و زبان سینمایی خاص آن نهفته است. این فیلم، همچنان حرف های زیادی برای نسل های جدید دارد.

سینمای اعتراضی: جسارت حاتمی کیا در ارتفاع پست

«ارتفاع پست» به عنوان یک نمونه بارز از سینمای اعتراضی ایران، جسارت هنری ابراهیم حاتمی کیا را در پرداختن به مسائل حساس اجتماعی-سیاسی در بستر سینمای دولتی به وضوح نشان می دهد. در دوره ای که پرداختن به چنین سوژه هایی با محدودیت ها و ملاحظات زیادی همراه بود، حاتمی کیا با شجاعت تمام، به سراغ داستانی رفت که می توانست به راحتی برداشت های متفاوتی را برانگیزد. این فیلم، نقدی آشکار بر سوءمدیریت ها و بی عدالتی های اجتماعی بود که به استیصال مردم و رویدادهای غیرمنتظره منجر می شد. حاتمی کیا در این فیلم، از مرزهای سینمای دفاع مقدس فراتر رفت و به یکی از مهم ترین فیلمسازان اجتماعی زمان خود تبدیل شد، کسی که توانست صدای قشرهای فراموش شده جامعه را به گوش مسئولین و مردم برساند.

نمادگرایی عمیق: هواپیما به مثابه وطن

یکی از دلایل اصلی قدرت «ارتفاع پست»، استفاده هوشمندانه از نمادگرایی و استعاره است. هواپیما در این فیلم، صرفاً یک وسیله نقلیه نیست؛ بلکه به نمادی قدرتمند از وطن تبدیل می شود. مسافران آن، نمادی از مردم ایران هستند که در فضایی محدود و پر از تنش، گرفتار آمده اند. مقصد نامعلوم هواپیما، استعاره ای از آینده مبهم و نامشخصی است که جامعه با آن روبرو بود. فرود اضطراری در ناکجاآباد نیز، می تواند تفاسیر متعددی داشته باشد؛ از شکست یک آرزو گرفته تا آغاز یک مسیر جدید، هرچند سخت و دشوار. این لایه های نمادین، باعث می شود که فیلم «ارتفاع پست» تنها به یک زمان و مکان خاص محدود نشود و پیام های آن در هر دوره ای قابل تفسیر و ارتباط باشد.

زبان سینمایی و تکنیک های خاص: خلق تنش در فضایی محدود

حاتمی کیا با تسلطی مثال زدنی، توانسته است در فضایی محدود همچون کابین هواپیما، تنش و هیجان را به اوج برساند. استفاده از فیلمبرداری دقیق، تدوین پر سرعت و هوشمندانه، و کارگردانی که هر لحظه را با دلهره همراه می کند، از جمله تکنیک هایی است که به موفقیت این فیلم کمک کرده است. فیلمبرداری در فضاهای تنگ و بسته، خود یک چالش بزرگ است که حسن پویا به خوبی از پس آن برآمده است. تدوین، ریتم تندی به فیلم بخشیده و به خوبی احساس اضطراب و زمان کم را منتقل می کند. همچنین، موسیقی فیلم ارتفاع پست، ساخته محمدرضا علیقلی، به طرز ماهرانه ای به تشدید احساسات و القای حس دلهره و امید در لحظات مختلف کمک می کند. این ترکیب هنرمندانه از عناصر سینمایی، تجربه تماشای «ارتفاع پست» را به یادماندنی می کند.

ماندگاری و تاثیرگذاری: جایگاه ارتفاع پست در تاریخ سینما

«ارتفاع پست» با گذر زمان، نه تنها ارزش خود را از دست نداده، بلکه اهمیت آن بیش از پیش نمایان شده است. این فیلم در تاریخ سینمای ایران به عنوان یک اثر پیشرو در سینمای اجتماعی و اعتراضی جای گرفته است. تاثیرگذاری آن را می توان در بازتاب هایش در گفتمان های اجتماعی و فرهنگی پس از اکران مشاهده کرد. این فیلم توانست به بحثی جدی در مورد مشکلات جامعه دامن بزند و صدای اعتراضات خاموش را بلند کند. بسیاری از منتقدان، «ارتفاع پست» را یکی از مهم ترین و جسورانه ترین آثار حاتمی کیا می دانند که توانسته است با هوشمندی، بین سرگرمی و پیام اجتماعی، تعادل برقرار کند.

نقدها و واکنش ها: بازتابی از یک اثر بحث برانگیز

در زمان اکران، «ارتفاع پست» با واکنش های متفاوت و گسترده ای روبرو شد. برخی آن را اثری شجاعانه و تلخ می دانستند که به خوبی به مشکلات جامعه پرداخته است، در حالی که برخی دیگر انتقاداتی به شیوه پرداخت یا پیام های آن داشتند. با این حال، حتی منتقدانی که با برخی جنبه های فیلم موافق نبودند، به قدرت کارگردانی و بازی های درخشان آن اذعان داشتند. این بحث ها و واکنش ها، خود نشانه ای از قدرت فیلم در برانگیختن افکار عمومی و ایجاد گفت وگو بود. نقد فیلم ارتفاع پست هنوز هم در محافل سینمایی مورد توجه قرار می گیرد و به عنوان اثری که توانست مرزهای سینمای ایران را جابجا کند، مطالعه می شود.

افتخارات و جوایز: سیمرغ هایی در اوج

فیلم «ارتفاع پست» با تکیه بر کیفیت هنری و پیام عمیق خود، توانست در جشنواره های داخلی و خارجی مورد توجه قرار گیرد و افتخارات متعددی را از آن خود کند. این جوایز، مهر تاییدی بر ارزش های سینمایی و اجتماعی فیلم بود و جایگاه آن را در سینمای ایران تثبیت کرد.

• نامزد سیمرغ بلورین بهترین فیلم در بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر.
• نامزد سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی (ابراهیم حاتمی کیا) در بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر.
• نامزد سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه (ابراهیم حاتمی کیا و اصغر فرهادی) در بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر.
• برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد (حمید فرخ نژاد) در بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر.
• نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن (لیلا حاتمی) در بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر.
• نامزد سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری (حسن پویا) در بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر.
• نامزد سیمرغ بلورین بهترین تدوین (هایده صفی یاری) در بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر.
• حضور در جشنواره های بین المللی و کسب جوایز و تقدیرنامه ها.

کسب این جوایز و نامزدی ها، به ویژه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد برای حمید فرخ نژاد، نشان دهنده توانایی بالای تیم سازنده و هنرمندان در خلق اثری ماندگار و تاثیرگذار بود. این افتخارات، «ارتفاع پست» را نه تنها در میان مخاطبان، بلکه در چشم منتقدان و داوران نیز به اثری قابل احترام تبدیل کرد.

نتیجه گیری

فیلم «ارتفاع پست» فراتر از یک روایت هیجان انگیز از هواپیماربایی، اثری عمیق، هوشمندانه و تاثیرگذار در سینمای ایران است. این فیلم، با تلفیق درام اجتماعی و هیجان، توانست به خوبی نبض جامعه اوایل دهه ۸۰ شمسی را در دست بگیرد و صدای اعتراضات و دغدغه های پنهان مردم را به گوش همگان برساند. کارگردانی جسورانه ابراهیم حاتمی کیا، فیلمنامه دقیق و لایه لایه که حاصل همکاری او با اصغر فرهادی است، و بازی های درخشان حمید فرخ نژاد و لیلا حاتمی، همگی دست به دست هم دادند تا «ارتفاع پست» به یک تجربه سینمایی فراموش نشدنی تبدیل شود.

با گذشت سال ها از تولید این فیلم، پیام های آن درباره استیصال، امید، مهاجرت و اعتراض، همچنان معتبر و قابل تامل باقی مانده است. «ارتفاع پست» نه تنها در زمان خود، بلکه در سال های بعد نیز الهام بخش بسیاری از هنرمندان و تحلیلگران اجتماعی بود و جایگاه خود را به عنوان یکی از نقاط عطف سینمای اجتماعی ایران حفظ کرده است. برای درک عمیق تر از یکی از مهم ترین و جسورانه ترین آثار تاریخ سینمای ایران، تماشای فیلم ارتفاع پست را به شدت توصیه می کنیم. این فیلم، نه تنها شما را به تماشای یک داستان پرکشش دعوت می کند، بلکه دریچه ای به سوی فهم بهتر از پیچیدگی های انسان و جامعه می گشاید. «ارتفاع پست»، پروازی است که هنوز هم می توان از آن درس ها گرفت و با آن همراه شد.