ابن میمون و صدقه دادن

فلسفه برای کودک 23؛

در قرآن و کتب اسلامی به بخشش مال به فقیران برای کسب رضای خدا «انفاق» می گویند. ابن میمون معتقد بود که انفاق درجات مختلفی دارد.

خبرگزاری علم و فناوری ام ویک، آزاده پورحسینی؛ ابن میمون فیلسوفی متفکر بود که قرن ها پیش می زیست. او در مورد موضوعات مختلفی فکر می کرد. یکی از این موضوعات صدقه دادن بود.

صدقه دادن به معنای اهدا و دادن پول یا چیزهای مختلف به افرادی است که به آن نیاز دارند. برای مثال اگر فردی غذا ندارد، ممکن است به او خوراکی دهید یا پول بدهید تا مقداری غذا بخرد.

ابن میمون از مردم می خواست که مهربان باشند و به افراد دیگری که در زندگی کمتر خوش شانس بودند کمک کنند. او معتقد بود اگر می خواهید انسان خوبی باشید، بیش از همه بخشش به دیگران مهم است. به عبارت دیگر این میمون می گفت هدیه دادن به دیگران فقط برای هدیه گیرنده خوب نیست، بلکه برای خود هدیه دهنده هم خوب است.

در قرآن و کتب اسلامی به بخشش مال به فقیران برای کسب رضای خدا «انفاق» می گویند.

ابن میمون معتقد بود که انفاق درجات مختلفی دارد.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بیشتر بخوانید

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

سطح اول دادن انجام این کار از روی عادت است، یعنی فرد واقعاً به آن فکر نمی کند. شاید همیشه مقداری پول خُرد به فردی که در خیابان نشسته بدهید.

سطح دوم اهدای چیزی از روی تاسف است. شما کمک می کنید چون برای فرد نیازمند متاسفید. به عنوان مثال اگر کسی به شما بگوید که گرسنه است، شما مقداری پول به او می دهید، زیرا ناراحت هستید که چیزی برای خوردن ندارد.

سطح سوم به خاطر درستکاری است. شما صدقه می دهید زیرا می دانید کار درستی است و می دانید که انجام این کار صحیح است. این کار بهتر از دو سطح اول است زیرا شما بیشتر به این فکر می کنید که چرا انفاق می کنید.

سطح چهارم به این دلیل است که می خواهید به کسی کمک کنید تا خودکفا شود. این مورد بهترین سطح است زیرا به جای اینکه فقط به کسی پول بدهید، به او کمک می کنید تا مستقل شود.

ابن میمون معتقد بود که باید تا جایی که توان دارید ببخشید، اما نمی خواست مردم آنقدر ببخشند که نتوانند از پس خود و خانواده خود برآیند. به طور کلی، ابن میمون فکر می کرد که انفاق به دیگران مهم است و هرکسی اگر می تواند باید سعی کند آن را انجام دهد. حتی اعمال کوچک محبت آمیز می تواند تغییر بزرگی در زندگی یک نفر ایجاد کند.

داستان کوتاه

روزی روزگاری در یک روستای کوچک، تعدادی کودک که عاشق بازی و تفریح بودند. آنها روزی در حین بازی متوجه شدند که برخی از کودکان در روستا اسباب بازی یا لباس مناسب برای پوشیدن ندارند. بچه ها برای آنها ناراحت بودند و می خواستند کاری برای کمک انجام دهند.

یکی از بچه ها به فکر سازماندهی یک مراسم خیریه افتاد. همه آنها تصمیم گرفتند از والدین و همسایگان خود کمک هایی مانند اسباب بازی، لباس و غذا بخواهند. بچه ها همچنین تصمیم گرفتند تعدادی از اسباب بازی های خودشان را بفروشند و پول آن را به مراسم خیریه کمک کنند.

روز مراسم خیریه فرا رسید و بچه ها بازار کوچکی در میدان روستا برپا کردند. آنها آنجا را با بادکنک ها و پوسترهای رنگارنگ تزیین کردند تا توجه مردم را به این مراسم جذب کند. رهگذرها از دیدن زحمات بچه ها خوشحال شدند و شروع به خرید وسایل اهدایی کردند. مدتی نگذشت که بازار از حضور مردم روستا شلوغ شد.

بچه ها با پولی که از طریق این مراسم خیریه جمع آوری شد، توانستند اسباب بازی ، لباس و وسایل مختلفی را برای بچه های نیازمند روستا بخرند. آنها احساس خوشحالی می کردند که توانستند در زندگی چندین نفر تغییر ایجاد کنند.

از آن روز به بعد، بچه ها به سازماندهی برنامه های خیریه بیشتری ادامه دادند و هر بار موفقیت بیشتری نسبت به قبل داشتند. آنها یاد گرفتند که کمک به دیگران نه تنها برای نیازمندان بلکه برای خود و اطرافیانشان نیز شادی می آورد.

ایستگاه فکر

1-شما به چه دلیلی به دیگران کمک می کنید؟

2-اگر خیلی پولدار نباشید باز هم به دیگران کمک می کردید؟