آیا آمریکا و اسراییل از روسیه به علت جنگ غزه انتقام گرفتند؟

به گزارش ام ویک، در حادثه ای هولناک که توجه جامعه جهانی را به خود جلب کرد، داعش علناً مسیولیت حمله ویرانگر به کنسرت روز جمعه در مسکو را بر عهده گرفت، حمله ای که بیش از 140 کشته برجای گذاشت. برجسته ترین گزاره ای که از این حادثه می توان فهمید زمان بندی مشکوک آن است که به نظر می رسد مجازاتی باشد برای مسکو به دلیل مواضعش در رد جنگ و نسل کشی در غزه که اسراییل شش ماه است به راه انداخته است.

شاهد این تفسیر این است که این حمله در آستانه استفاده روسیه و چین از حق وتو برای جلوگیری از تصویب پیش نویس قطعنامه آمریکا در شورای امنیت صورت گرفت که می توانست کنترل اسراییل بر غزه را گسترش دهد و از آن در برابر مسیولیت های جنایات محافظت کند.
در پی اقدام تروریستی هولناکی که در حومه مسکو رخ داد، ولادیمیر پوتین رییس جمهور روسیه به صراحت این رویداد را به موضع روسیه در قبال مسیله فلسطین و محکومیت جنگ نسل کشی علیه فلسطینیان در غزه مرتبط دانست. وی در واکنش اولیه خود گفت: ما از وتوی قطعنامه شورای امنیت و حمایت از مردم غزه پشیمان نیستیم، حتی اگر به ما حمله کنید.

به گزارش ام ویک، این حادثه همچنین بحث هایی را در رسانه های اجتماعی برانگیخت، زیرا فعالان به سرعت تهدیدهای قبلی مقامات اسراییلی علیه روسیه را یادآوری کردند و به اشتراک گذاشتند. این تهدیدات در پاسخ به حمایت دیپلماتیک و تلاش های مداوم روسیه در شورای امنیت برای صدور قطعنامه ای مبنی بر آتش بس و همچنین تلاش های روسیه برای دستیابی به آشتی ملی بین جناح های فلسطینی صورت گرفت. یکی از مهمترین این تهدیدها، مصاحبه قبلی امیر ویتمن، یکی از اعضای حزب لیکود اسراییل بود که صراحتاً هشدار داد که روسیه برای رابطه خود با موضوع فلسطین “بهای سنگینی خواهد پرداخت”.

زمان و محتوای تهدیدات ویتمر پیوندهای اجتناب ناپذیری را بین این تهدیدها و حمله تروریستی متعاقب آن در مسکو ایجاد کرد و به شبکه پیچیده ای از روابط بین المللی و پیامدهای سیاسی دامن زد.
از سوی دیگر، این حمله تروریستی غم انگیز، نه تنها به دلیل خسارات جانی هولناک آن، بلکه به دلیل شبکه پیچیده روابط بین المللی که ممکن است برخی کشورها در اجرای آن دست داشته باشند، پرسش ها و گمانه زنی های بسیاری را برانگیخت. این پرسش ها با زمان حمله و تنش های دیپلماتیک پیش از آن برجسته تر شدند.

این حمله اندکی پس از پیروزی گسترده رییس جمهور ولادیمیر پوتین در انتخابات رخ داد، دوره ای که معمولاً به جای قرار گرفتن در معرض چنین اعمال تکان دهنده خشونت آمیزی با تحکیم ملی همراه است. این پس زمینه، همراه با هشدارهای صریح قبلی سفارتخانه های آمریکا و انگلیس در مورد تهدیدات امنیتی احتمالی در روسیه، این فرضیه را که ایالات متحده و بریتانیا پشت آن حمله ایستاده اند، بسیار تقویت می کند. به نظر می رسد این حمله تروریستی در چارچوب حمایت از اسراییل و مجازات روسیه به دلیل موضعش در حمایت از آرمان فلسطین صورت می گیرد.

آنچه بر این توطیه می افزاید این است که بیانیه های آمریکایی منتشر شده در پی این حمله توجه خاصی را به خود جلب کرده است. این اظهارات پس از اخطار خاصی از سفارت ایالات متحده 48 ساعت قبل از حمله ظاهر شد که نشان دهنده سطح آگاهی قبلی از تهدیدات احتمالی است. انتساب این حمله به داعش، یک سازمان تروریستی که به دلیل ارتباط با آمریکا و اروپا شناخته شده و تحت دستور آنها عمل می کند، گزارش روشن تری از جزییات این حادثه تروریستی ارایه می دهد.

حمله تروریستی اخیر به مسکو به وضوح بر تعامل مداوم و پیچیده بین روابط بین الملل، امنیت داخلی و چشم انداز وسیع تر ژیوپلیتیکی تاکید می کند. توضیح این حادثه و تعیین اینکه چه کسی پشت آن بوده است جز با مطالعه موضع صریح روسیه در مورد جنگ و نسل کشی اسراییل در غزه و روابط واشنگتن با داعش و دیگر سازمان های تروریستی ممکن نیست.

زمان وقوع این حمله که در پی وتوی روسیه و چین به پیش نویس قطعنامه آمریکا در شورای امنیت سازمان ملل رخ داد، نشان می دهد که این حمله (با حمایت آمریکا و انگلیس) جنبه تنبیهی با هدف مجازات مسکو داشته است. این مجازات تروریستی به دلیل رویارویی و سرپیچی از فشار برای تغییر موضع خود در قبال مسایل فلسطین و تمایل آن به پاسخگویی اسراییل به خاطر جنایاتش است.

این حادثه همچنین بحث هایی را در مورد نقش کشورهای غربی در استفاده از گروه های تروریستی به عنوان ابزار ژیوپلیتیکی شعله ور کرد که گواه آن تهدیدات مقامات اسراییلی علیه روسیه و حقایق مربوط به دخالت کشورهای غربی در سو استفاده از چنین حملاتی برای تاثیرگذاری بر موقعیت بین المللی روسیه است.

دکتر محمد علی صنوبری؛ مدیر مرکز مطالعات استراتژیک نگاه نو