معرفی فیلم شان مردگان (Shaun of the Dead)

فیلم «شان مردگان» (Shaun of the Dead) نه تنها یک کمدی ترسناک با زامبی هاست، بلکه تجربه ای عمیق از طنز بریتانیایی، دوستی و مواجهه با بی معنایی زندگی روزمره را روایت می کند که هوشمندانه و سرگرم کننده است.

در دنیای سینما، گاهی اوقات اثری خلق می شود که به قدری خاص و منحصربه فرد است که از مرزهای ژانر خود فراتر رفته و به یک پدیده فرهنگی تبدیل می شود. «شان مردگان» دقیقاً چنین فیلمی است. این اثر که در سال ۲۰۰۴ اکران شد، نه تنها آغازگر یک سه گانه کمدی-اکشن فراموش نشدنی به نام «سه گانه سه طعم کورنتو» از ادگار رایت بود، بلکه جایگاه سیمون پگ و نیک فراست را به عنوان یکی از درخشان ترین زوج های کمدی سینما تثبیت کرد. این فیلم، با ترکیبی بی نظیر از طنز موقعیت، دیالوگ های هوشمندانه، ارجاعات فرهنگی و البته زامبی های خونخوار، تماشاگر را به سفری پرماجرا می برد که در آن خنده و ترس، دست در دست هم پیش می روند. چرا این فیلم پس از سال ها همچنان در قلب و ذهن بسیاری از سینه فیل ها جای دارد و به عنوان یکی از بهترین فیلم های کمدی ترسناک شناخته می شود؟

خلاصه داستان: روزمرگی زامبی زده

داستان «شان مردگان» شما را به زندگی شان (سیمون پگ) می برد؛ مردی تقریباً سی ساله که در یک زندگی روزمره کسل کننده و بی هدف غرق شده است. شغلش بی محتواست، رابطه اش با نامزدش، لیز (کیت اشفیلد)، در آستانه فروپاشی است و تمام اوقات فراغتش را با دوست صمیمی و بیکار خود، اد (نیک فراست)، در کافه محلی به نام «وینچستر» می گذراند. اد، با عشق بی حد و حصرش به بازی های ویدیویی و شوخی های گاه و بی گاه، تنها نقطه روشنی در زندگی روتین و خاکستری شان به نظر می رسد. لیز، که از بی مسئولیتی شان و عدم برنامه ریزی او برای آینده به تنگ آمده، او را ترک می کند و این اتفاق، جرقه ای برای شان می شود تا سرانجام تصمیم بگیرد تغییر کند. او می خواهد زندگی اش را سر و سامان دهد، شغلش را جدی بگیرد، رابطه اش با لیز را ترمیم کند و حتی شاید کمی از اد فاصله بگیرد تا بتواند بزرگ شود.

شروع آخرالزمان و واکنش غیرمعمول

همین که شان در فکر تغییر و برنامه ریزی برای آینده است، ناگهان دنیا دگرگون می شود. یک بیماری مرموز در حال شیوع است و افراد مرده، زنده شده و به زامبی های گوشت خوار تبدیل می شوند. اما نکته کمدی ماجرا اینجاست که شان، آنقدر در روزمرگی و بی تفاوتی غرق شده که متوجه این تغییرات فاجعه بار نمی شود. صحنه ای که شان صبح روز بعد از جدایی اش با لیز، بدون توجه به زامبی های اطراف، به سمت مغازه می رود و برمی گردد، به تنهایی گویای عمق بی حسی او به دنیای اطرافش است. این بی تفاوتی تا جایی پیش می رود که حتی متوجه نمی شود زنی که در حیاط خانه شان راه می رود، یک زامبی است!

با این حال، بالاخره حقیقت تلخِ آخرالزمان به او و اد تلنگر می زند. حالا شان، که تا دیروز حتی از برنامه ریزی برای شام شب عاجز بود، ناچار است برای بقا و نجات عزیزانش نقشه بکشد. او تصمیم می گیرد ابتدا مادرش، باربارا (پنلوپه ویلتون) و پدر ناتنی اش، فیلیپ (بیل نای) را نجات دهد، سپس به سراغ لیز و دو دوستش، داین (لوسی دیویس) و دیوید (دیلن موران)، برود. اما نقشه شان برای نجات همه و پناه بردن به مکانی امن، بسیار ساده انگارانه است: «برویم به وینچستر، منتظر بمانیم تا اوضاع آرام شود و بعد از یک پینت نوشیدنی، تصمیم بگیریم.»

سفر این گروه کوچک، مملو از لحظات کمدی و ترسناک است. آن ها باید از میان انبوهی از زامبی ها عبور کنند، با موقعیت های خنده دار و در عین حال خطرناک دست و پنجه نرم کنند و در نهایت، با انتخاب های سختی روبرو شوند که هر یک، بهای گزافی دارد. «شان مردگان» با ترکیب هنرمندانه این عناصر، نه تنها یک داستان زامبی محور را روایت می کند، بلکه بینشی عمیق به روابط انسانی، مسئولیت پذیری و معنی واقعی بلوغ می دهد.

تحلیل سبک و ژانر: کمدی، ترس و نقیضه هوشمندانه

«شان مردگان» شاهکاری در ترکیب دو ژانر به ظاهر متناقض کمدی و ترسناک است که این کار را با چنان ظرافت و هوشمندی انجام می دهد که هرگز از هم گسسته نمی شوند. ادگار رایت، کارگردان این اثر، با مهارت مثال زدنی خود، تعادل بی نظیری بین لحظات خنده دار و ترسناک برقرار می کند و به این ترکیب، چاشنی نقیضه سازی (Parody) هوشمندانه را نیز اضافه می کند.

رقص میان خنده و وحشت

قلب تپنده فیلم، همین تعادل دقیق است. طنز، در لایه های مختلفی از فیلم جاری است: از طنز موقعیت (مانند صحنه عبور شان از میان زامبی ها در ابتدای فیلم بدون آگاهی از خطر)، تا طنز دیالوگ محور که بین شان و اد رد و بدل می شود، و حتی کمدی اسلپ استیک (مانند تلاش آن ها برای کشتن زامبی با پرتاب اشیاء مختلف). اما در کنار این خنده ها، وحشت نیز حضور پررنگی دارد. زامبی ها واقعاً تهدیدآمیز و خونخوارند و مرگ عزیزان، واقعی و دردناک است. رایت هرگز از یاد نمی برد که با وجود تمام شوخی ها، زندگی شخصیت ها در خطر است و این حس خطر، به درام فیلم عمق می بخشد.

«شان مردگان» هوشمندی یک کمدی موقعیت را با هیجان غافلگیرکننده یک فیلم زامبی ترکیب می کند و نتیجه آن، تجربه ای است که همزمان شما را به خنده و وحشت وا می دارد.

ادای احترام و نقیضه سازی

یکی از درخشان ترین جنبه های «شان مردگان»، نحوه ادای احترام و در عین حال نقیضه سازی آن نسبت به فیلم های کلاسیک زامبی، به ویژه آثار جورج رومرو، است. رایت با عشق و دانش عمیقی نسبت به این ژانر، از کلیشه ها و قواعد فیلم های زامبی استفاده می کند، اما آن ها را با چرخشی کمدی و گاهی تلخ، زیر سوال می برد یا بازتعریف می کند. برای مثال، زامبی ها در این فیلم نیز کند و بی مغزند، اما واکنش شخصیت ها به آن ها و راه هایی که برای مقابله با آن ها پیدا می کنند، کاملاً اورجینال و خنده دار است.

امضای کارگردانی ادگار رایت

این فیلم به وضوح امضای کارگردانی ادگار رایت را با خود حمل می کند. مونتاژهای سریع و پرانرژی او، که اغلب با جلوه های صوتی خلاقانه همراهند، به ریتم فیلم سرعت می بخشند. استفاده هوشمندانه از موسیقی، نه تنها فضای صحنه ها را تقویت می کند، بلکه گاهی خود تبدیل به منبعی برای طنز می شود (مثل انتخاب آهنگ Don’t Stop Me Now از Queen در صحنه ای که با زامبی ها می جنگند). پلان های دقیق و پرجزئیات، گگ های تکرارشونده و پیشگویی های بصری که بیننده را مجبور به تماشای دوباره فیلم برای کشف جزئیات پنهان می کند، همگی از ویژگی های بارز سبک رایت هستند که در «شان مردگان» به اوج خود می رسند.

«شان مردگان» نه تنها به ژانر زامبی کمدی جان تازه ای بخشید، بلکه بر آثار بعدی این ژانر تاثیر عمیقی گذاشت. قبل از این فیلم، تعداد کمی اثر توانسته بودند به این خوبی کمدی و ترس را با هم ترکیب کنند. اما پس از آن، راه برای فیلم هایی باز شد که از این ترکیب ژانری الهام گرفتند و آن را به اشکال مختلف بازتولید کردند. این فیلم ثابت کرد که می توان همزمان خندید، ترسید و به عمق یک اثر فکر کرد.

شخصیت ها و بازیگران: قلب تپنده داستان

در هر فیلمی، شخصیت ها نقش کلیدی در ارتباط با مخاطب دارند، اما در «شان مردگان»، این شخصیت ها و شیمی بی نظیر بین بازیگران است که فیلم را به اثری ماندگار تبدیل می کند. ادگار رایت نه تنها یک داستان زامبی محور را روایت می کند، بلکه داستانی درباره دوستی، عشق و بلوغ را از طریق شخصیت هایی ملموس و دوست داشتنی تعریف می کند.

شان: قهرمان غیرمتعارف و در حال بلوغ

در مرکز داستان، شان قرار دارد که سیمون پگ با تمام وجود آن را به تصویر می کشد. شان یک قهرمان اکشن معمولی نیست؛ او یک آدم عادی است که از زندگی روزمره خود خسته شده و از رویارویی با مسئولیت ها شانه خالی می کند. قوس شخصیتی شان، از یک مرد بی هدف و بی تفاوت به فردی مسئولیت پذیر و قهرمان (هرچند ناشیانه) است که برای نجات عزیزانش هر کاری می کند، بسیار جذاب و قابل لمس است. ما با او همذات پنداری می کنیم، چون او نمادی از بسیاری از ماست که در یکنواختی زندگی گم شده ایم و برای بیدار شدن به یک فاجعه نیاز داریم.

اد: بهترین دوست و منبع بی پایان کمدی

نیک فراست در نقش اد، نه تنها بهترین دوست شان است، بلکه قلب تپنده کمدی فیلم نیز محسوب می شود. اد بی تفاوت، کمی بی فکر، اما به شدت وفادار و بامزه است. او با شوخی هایش، عشقش به بازی های ویدیویی و وفاداری بی قید و شرطش به شان، لحظات فراموش نشدنی را خلق می کند. شیمی بین سیمون پگ و نیک فراست به قدری طبیعی و باورپذیر است که حس دوستی واقعی و عمیقی را به مخاطب منتقل می کند. این دوستی، نه تنها منبع کمدی است، بلکه به درام فیلم نیز عمق می بخشد؛ زیرا شاهدیم که چگونه این پیوند در مواجهه با وحشت و مرگ، محکم تر می شود.

شخصیت های مکمل و کستینگ دقیق

«شان مردگان» با مجموعه ای از شخصیت های مکمل قوی، غنی شده است:

• لیز (کیت اشفیلد): نامزد شان که به دنبال یک رابطه جدی و آینده دار است. او نمایانگر خواسته شان برای بلوغ است.
• باربارا (پنلوپه ویلتون): مادر شان، زنی مهربان و کمی ساده لوح که حتی در مواجهه با زامبی ها نیز ادب و متانت خود را حفظ می کند.
• فیلیپ (بیل نای): پدر ناتنی شان که از او متنفر است، اما در لحظات بحرانی، نشانه هایی از عشق پنهانش را بروز می دهد.
• داین (لوسی دیویس) و دیوید (دیلن موران): دوستان لیز که حضورشان به کشمکش ها و طنزهای بیشتری منجر می شود.

هر یک از این بازیگران، نقش خود را با ظرافت و دقت ایفا می کنند و به فیلم عمق می بخشند. انتخاب بازیگران، به قدری هوشمندانه بوده که هر شخصیت، حتی آنهایی که نقش های کوچکی دارند، به یاد ماندنی می شوند. این کستینگ دقیق، به همراه شیمی بی نظیر بین بازیگران اصلی، «شان مردگان» را به یک تجربه غنی و لذت بخش تبدیل می کند.

مضامین و پیام ها: فراتر از زامبی ها

در نگاه اول، «شان مردگان» ممکن است تنها یک کمدی ترسناک درباره زامبی ها به نظر برسد، اما با کمی دقت بیشتر متوجه می شوید که این فیلم لایه های عمیقی از مضامین و پیام های انسانی را در خود جای داده است. ادگار رایت و سیمون پگ با هوشمندی، از آخرالزمان زامبی ها به عنوان بستری برای کاوش در مسائل اجتماعی و فردی استفاده می کنند.

بلوغ، مسئولیت پذیری و ترک منطقه امن

یکی از اصلی ترین مضامین فیلم، مفهوم بلوغ و مسئولیت پذیری است. شان در ابتدای فیلم، مردی است که از بزرگ شدن و پذیرش مسئولیت های زندگی فرار می کند. او در منطقه امن و کودکانه خود، در کنار اد، پناه گرفته است. آخرالزمان زامبی ها، کاتالیزوری است که او را مجبور می کند تا با واقعیت روبرو شود، رهبری گروه را به عهده بگیرد و برای نجات عزیزانش دست به کار شود. این سفر قهرمانانه، هرچند با چاشنی طنز همراه است، اما به وضوح نشان می دهد که چگونه یک بحران می تواند افراد را مجبور به رشد و پذیرش مسئولیت های بزرگ کند.

اهمیت دوستی و وفاداری

رابطه شان و اد، قلب تپنده فیلم است و مضمون دوستی و وفاداری را به زیبایی به تصویر می کشد. با وجود تمام مشکلات، اختلافات و حتی گاهی اوقات بی فکری های اد، شان هرگز او را رها نمی کند و بالعکس. این دوستی، نه تنها منبع کمدی است، بلکه در مواجهه با مرگ و ویرانی، به پناهگاهی برای هر دو تبدیل می شود. فیلم نشان می دهد که در سخت ترین شرایط، پیوندهای انسانی، به خصوص دوستی های عمیق، می توانند قوی ترین انگیزه برای بقا و مقاومت باشند.

نقد هوشمندانه بر زندگی روزمره و مصرف گرایی

یکی از زیرک ترین پیام های «شان مردگان»، نقد هوشمندانه آن بر زندگی روزمره مدرن، روزمرگی و مصرف گرایی است. زامبی ها در این فیلم، چیزی فراتر از موجودات ترسناک هستند؛ آن ها استعاره ای از افراد بی فکر و بی هدف در جامعه اند که بدون هیچ منطقی، تنها به دنبال مصرف و بقای بی معنای خود هستند. صحنه های ابتدایی فیلم که شان در میان مردم شهر حرکت می کند و تفاوت چندانی بین انسان های زنده و زامبی ها از نظر رفتار و نگاهشان نیست، به وضوح این نقد را نشان می دهد. فیلم با طنز تلخ خود، از مخاطب می پرسد که آیا ما خودمان در زندگی مدرن، تبدیل به نوعی زامبی شده ایم که بدون فکر و هدف، تنها در حال گذران روز هستیم؟

مفهوم خانواده و انتخاب های سخت

مضامین خانواده و انتخاب های سخت نیز در فیلم پررنگ هستند. شان مجبور می شود برای نجات مادر و نامزدش، اولویت بندی کند و با از دست دادن عزیزانش، تلخی واقعیت را تجربه کند. روابط خانوادگی، هرچند پیچیده و گاهی پر از کدورت (مانند رابطه شان با پدر ناتنی اش)، در زمان بحران معنایی دوباره پیدا می کنند و اهمیت خود را نشان می دهند. «شان مردگان» اثری است که فراتر از اکشن و کمدی سطحی می رود و با لایه های پنهان خود، تماشاگر را به تفکر درباره ارزش های واقعی زندگی دعوت می کند.

نقد و بررسی: شاهکاری که زمانه خود را تغییر داد

از زمان اکرانش در سال ۲۰۰۴، «شان مردگان» نه تنها مورد تحسین منتقدان قرار گرفت، بلکه به موفقیت تجاری چشمگیری نیز دست یافت و به سرعت راه خود را به قلب طرفداران ژانر کمدی ترسناک و سینه فیل ها باز کرد. این فیلم، چیزی فراتر از یک سرگرمی ساده است؛ این یک اثر هنری است که با هوشمندی و خلاقیت، قواعد ژانر را از نو نوشت.

بازخوردهای منتقدان و موفقیت تجاری

«شان مردگان» تقریباً با استقبال جهانی روبرو شد. منتقدان آن را برای طنز بی نظیرش، ارجاعات هوشمندانه اش به فیلم های کلاسیک زامبی، کارگردانی خلاقانه ادگار رایت و شیمی فوق العاده بین سیمون پگ و نیک فراست ستودند. بسیاری آن را به عنوان یکی از بهترین کمدی های دهه و نقطه ی عطشی در ژانر زامبی کمدی معرفی کردند. در گیشه نیز، با بودجه ای نسبتاً کم، عملکردی فراتر از انتظار داشت و نشان داد که مخاطبان تشنه آثاری با طنز هوشمندانه و روایت های تازه هستند.

فیلمنامه ای محکم و خلاقانه

یکی از نقاط قوت اصلی «شان مردگان»، فیلمنامه آن است که توسط ادگار رایت و سیمون پگ به رشته تحریر درآمده. این فیلمنامه، نه تنها مملو از دیالوگ های بامزه و لحظات کمدی است، بلکه ساختاری بسیار محکم و منطقی دارد. هر صحنه، هر دیالوگ و حتی هر آیتم کوچک در پس زمینه، با دقت طراحی شده تا در ادامه داستان یا به عنوان یک گگ تکرار شونده، نقش ایفا کند. داستان گویی در این فیلم به قدری دقیق است که می توان آن را بارها و بارها تماشا کرد و هر بار به جزئیات جدیدی پی برد که قبلاً از چشم پنهان مانده بود. این هوشمندی در نگارش، باعث می شود که فیلم نه تنها خنده دار باشد، بلکه از نظر روایی نیز بسیار جذاب و درگیرکننده باقی بماند.

نقاط قوت اصلی فیلم

1. فیلمنامه: پر از ارجاعات هوشمندانه، دیالوگ های به یاد ماندنی و ساختار روایی دقیق.
2. کارگردانی: سبک بصری ادگار رایت، با مونتاژهای سریع، استفاده خلاقانه از موسیقی و جزئیات فراوان در قاب بندی، بی نظیر است.
3. بازی ها: شیمی بین سیمون پگ و نیک فراست، ستون فقرات فیلم است. بازی های مکمل نیز فوق العاده هستند.
4. موسیقی متن: انتخابی عالی از آهنگ ها که به خوبی با فضا و طنز فیلم هماهنگ شده اند.
5. طنز: ترکیبی از طنز موقعیت، دیالوگ های هوشمندانه و کمدی فیزیکی که هرگز کهنه نمی شود.

در مورد نقاط ضعف، باید گفت که «شان مردگان» در چارچوب ژانر خود، تقریباً بی عیب و نقص عمل می کند. هرگونه «نقص» احتمالی، معمولاً به عنوان بخشی از سبک خاص فیلم یا انتخاب های هنری عامدانه کارگردان تلقی می شود و نه ضعف واقعی. برای مثال، برخی ممکن است پایان فیلم را تلخ بدانند، اما این تلخی، کاملاً در خدمت پیام ها و مضامین عمیق تر فیلم است و به آن عمق می بخشد.

در نهایت، «شان مردگان» نه تنها به عنوان یکی از بهترین فیلم های ژانر کمدی ترسناک، بلکه به عنوان یک کالت کلاسیک که زمانه خود را تغییر داد، جایگاه ویژه ای دارد. این فیلم، اثری است که هر علاقه مند به سینما باید حداقل یک بار آن را تجربه کند.

میراث و تاثیر: چرا شان مردگان ماندگار شد؟

«شان مردگان» فراتر از یک موفقیت لحظه ای بود؛ این فیلم به یک پدیده فرهنگی تبدیل شد که میراثی ماندگار از خود بر جای گذاشت. تاثیر آن را می توان در فرهنگ عامه، فیلم های بعدی و جایگاهش در کارنامه خالقانش به وضوح مشاهده کرد.

تاثیر بر فرهنگ عامه و فیلم های کمدی ترسناک بعدی

«شان مردگان» قواعد بازی را برای ژانر کمدی ترسناک تغییر داد. قبل از آن، بسیاری از فیلم ها در این ژانر، یا بیش از حد بر کمدی تمرکز می کردند و عنصر ترس را فدای آن می کردند، یا برعکس. اما «شان مردگان» نشان داد که چگونه می توان این دو را به بهترین شکل ممکن ترکیب کرد و هر دو را به اوج رساند. این فیلم الهام بخش بسیاری از کارگردانان و نویسندگان شد تا با رویکردی جدید به ژانر زامبی و کمدی ترسناک نگاه کنند. ارجاعات و نقل قول های معروف فیلم، از جمله «یه پینت نوشیدنی، منتظر می مونیم تا اوضاع آرام بشه، و بعد تصمیم می گیریم» به بخشی از فرهنگ پاپ تبدیل شده اند.

این فیلم به عنوان مرجعی برای تعریف «زامبی کمدی» شناخته می شود و استانداردهایی را برای هوشمندی، طنز و عمق در این زیرژانر تعیین کرد. فیلم هایی که پس از آن ساخته شدند، اغلب ناگزیر با «شان مردگان» مقایسه می شوند، که نشان دهنده جایگاه برجسته آن است.

چگونه فیلم به یک اثر کالت تبدیل شد؟

یک فیلم کالت، اثری است که با وجود عدم موفقیت گسترده در گیشه، طرفداران وفاداری پیدا می کند و در طول زمان به شهرت می رسد. «شان مردگان» اما هم در گیشه موفق بود و هم به سرعت به یک کالت کلاسیک تبدیل شد. دلیل این محبوبیت، در توانایی فیلم در برقراری ارتباط با مخاطب در سطوح مختلف است: طنز قابل فهم، شخصیت های دوست داشتنی، ارجاعات لایه لایه که با هر بار تماشا کشف می شوند، و مضامین عمیق انسانی که در پس زمینه یک آخرالزمان زامبی روایت می شوند. این ویژگی ها باعث شدند که فیلم، بارها و بارها توسط طرفدارانش دیده شود و در جمع های سینه فیل ها، جایگاه ویژه ای پیدا کند.

جایگاه در کارنامه ادگار رایت و زوج پگ/فراست

«شان مردگان» نقطه عطفی در کارنامه حرفه ای ادگار رایت، سیمون پگ و نیک فراست بود. این فیلم، اولین قسمت از «سه گانه سه طعم کورنتو» (Cornetto Trilogy) بود که شامل فیلم های «پلیس خفن» (Hot Fuzz) و «پایان دنیا» (The World’s End) نیز می شود. این سه گانه، هر سه با بازی پگ و فراست و کارگردانی رایت، هر یک به نوبه خود به شاهکار تبدیل شدند و سبک خاص این تیم را تثبیت کردند. «شان مردگان» به رایت این فرصت را داد تا مهارت های کارگردانی و فیلمنامه نویسی منحصر به فرد خود را به نمایش بگذارد و راه را برای ساخت فیلم های خلاقانه بعدی او هموار کند. برای سیمون پگ و نیک فراست نیز، این فیلم آن ها را به ستاره های بین المللی تبدیل کرد و پیوند کمدی آن ها را به عنصری جدایی ناپذیر در سینما مبدل ساخت.

میراث «شان مردگان» تنها در خاطرات خوب و خنده هایی که به لب می آورد، خلاصه نمی شود، بلکه در تاثیری است که بر ژانر، فرهنگ عامه و مسیر حرفه ای خالقانش گذاشت. این فیلم واقعاً ماندگار شد چون جسورانه، هوشمندانه و عمیق بود.

نتیجه گیری: شان مردگان؛ یک اثر ضروری

با تمام این اوصاف، «شان مردگان» (Shaun of the Dead) تنها یک فیلم کمدی ترسناک معمولی نیست؛ این اثر یک تجربه سینمایی کامل است که شما را به خنده و تفکر وا می دارد. از لحظات ناب کمدی گرفته تا صحنه های دلخراش و هیجان انگیز، و از شخصیت های دوست داشتنی تا مضامین عمیق و هوشمندانه، همه چیز در این فیلم با دقت و ظرافت تمام کنار هم چیده شده اند تا اثری بی بدیل خلق کنند.

ادگار رایت، با نبوغ خود، نه تنها یک داستان زامبی را روایت می کند، بلکه از آن به عنوان آینه ای برای انعکاس روزمرگی های ما، اهمیت دوستی و چالش های بلوغ استفاده می کند. سیمون پگ و نیک فراست نیز با شیمی بی نظیر خود، قلب تپنده فیلم هستند و به آن روح و جان می بخشند. این فیلم، درسی است در مورد اینکه چگونه می توان با هوشمندی و خلاقیت، از کلیشه ها فراتر رفت و اثری ساخت که هم سرگرم کننده باشد و هم به یاد ماندنی.

اگر تا به حال این شاهکار را تماشا نکرده اید، اکنون زمان آن رسیده است که خود را در دنیای پر از خنده و زامبی «شان مردگان» غرق کنید. و اگر از طرفداران قدیمی آن هستید، دعوت می کنیم که یک بار دیگر به «وینچستر» بازگردید و با دقت بیشتری به جزئیات پنهان و طنز هوشمندانه آن بنگرید. مطمئناً هر بار، چیز جدیدی برای کشف خواهید یافت که شما را شگفت زده خواهد کرد.