مزارع خورشیدی راه حلی نوین برای کمبود آب 

مطالعات جدید نشان می دهد مزارع خورشیدی در ابعاد وسیع می توانند با تحریک ابر های بارانی در بیابان، مشکل کمبود آب آشامیدنی ساکنان این مناطق را حل کنند.

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری ام ویک به نقل از ساینس، مطالعه جدیدی که در نشریه علمی «دینامیک سیستم زمین» (Earth System Dynamics) منتشر شده است، نشان می دهد که مزارع خورشیدی وسیع در مناطق بیابانی می توانند مانند کاتالیزوری برای تشکیل ابر های بارانی عمل کنند و به طور بالقوه انقلابی در مدیریت منابع آب در مناطق خشک مانند امارات متحده عربی ایجاد کنند. 

در مناطقی که کمبود آب به دغدغه ای جدی تبدیل شده است، مانند امارات متحده عربی، از روش های سنتی مانند باروری ابر ها برای تحریک بارندگی استفاده می شود؛ اما یک مطالعه مدل سازی جدید به رهبری «اولیور برانچ» (Oliver Branch)، دانشمند آب و هوا از دانشگاه «هوهنهایم» (University of Hohenheim)، مکانیزم جدیدی را پیشنهاد می دهد. 

این مکانیزم بر اساس استفاده از گرمای تولید شده توسط مزارع خورشیدی بزرگ برای تحریک جریان های هوایی است که می توانند منجر به طوفان های بارانی شوند. 

تیم برانچ بر خلاف مطالعات قبلی که مزارع خورشیدی بسیار بزرگ را در نظر می گرفتند، به سناریو های واقعگرایانه تر متمرکز شده و اثبات کرد که مزارع خورشیدی با مساحت بیش از 15 کیلومتر مربع می توانند جریان های هوایی را که برای ایجاد ابر لازم هستند، به شدت تحریک کنند.

با این حال، علاوه بر تحریک جریان های هوایی وجود یک منبع رطوبت هوایی نیز ضروری است. این مدل نشان می دهد که باد های مرطوب از خلیج فارس می توانند این نقش را ایفا کنند. 

در شرایط بهینه، یک میدان خورشیدی 20 کیلومتر مربعی می تواند بارندگی قابل توجهی را به همراه داشته باشد و به طور بالقوه آب ده ها هزار نفر را تامین کند. 

برانچ و همکارانش علاوه بر امارات متحده عربی، مناطق دیگری مانند نامیبیا و شبه جزیره باجا مکزیک را نیز شناسایی کرده اند که برای این روش مناسب هستند. 

اولیور برانچ می گوید: اگر شواهدی ارایه شود که نشان دهد یک مزرعه خورشیدی بزرگ بارندگی تولید می کند، ممکن است این امر انگیزه ای برای گسترش آنها فراهم کند.